Ο Δανδής ήταν ένα κοσμικό πρόσωπο που είχε ήρεμη ζωή χωρίς υποχρεώσεις και φασαρία.
Οι άσκοπες βόλτες ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά της ζωής του. Ο Μπαλζάκ στο έργο του «Πραγματεία περί της κομψής ζωής» του 1830 στις οδηγίες για το σωστό περπάτημα συνιστούσε στους δανδήδες να κινούνται ομαλά, να βάζουν τα πόδια τους ένα δίπλα στο άλλο, να μην αποκλίνουν πάρα πολύ ούτε προς τα δεξιά ούτε προς τα αριστερά, να περπατάνε λικνίζοντας το σώμα τους και εγείροντας το κεφάλι τους ταυτόχρονα.
Η χρυσή εποχή του δανδισμού ήταν ο 19ος αιώνας. Ο ιδρυτής αυτού του τρόπου ζωής ήταν ο άγγλος George Brammel. Στη δεκαετία του 1820, ο δανδισμός έγινε μόδα στη Ρωσία. Ήταν χαρακτηριστικό για τους Ρώσους δανδήδες να παραβιάζουν την αρχή του μινιμαλισμού και να επιδεικνύουν τον πλούτο τους με την κατάχρηση δαπανηρών αξεσουάρ, όπως ακριβά ρολόγια και δαχτυλίδια με πολύτιμες πέτρες.
Τον δανδισμό στη Ρωσία ενσαρκώνουν κάποιες σπουδαίες φυσιογνωμίες της αριστοκρατίας, της λογοτεχνίας, της μουσικής, όπως ο διάσημος ποιητής A. Σ. Πούσκιν και ο διεθνούς φήμης συνθέτης Π.Ι. Τσαϊκόφσκι.
Дендизм в России
Денди – это светский человек, обладающий изысканными манерами невозмутимостью и самодостаточностью без обязательств, срочных дел и суеты. Бесцельные прогулки – одна из особенностей его жизни. Оноре де Бальзак в трактате о походке рекомендовал щёголям двигаться плавно, ставить ноги поближе, не уклоняться слишком сильно ни вправо, ни влево, покачиваться, наклонять при этом голову.
Золотой эпохой дендизма стал XIX век. Основателем этого образа жизни стал английский светский лев Джорж Браммел. В 20-х годах XIX века дендизм стал массовой модой и в России. Для русских денди было свойственно нарушать принцип минимализма и демонстрировать свое богатство, злоупотребляя дорогими аксессуарами, такими как булавки для гофрированного батистового жабо, дорогие часы и перстни на пальцах, трости с драгоценными камнями и серебрянные пенсне.
У истоков отечественного дендизма стояли поэт А.С. Пушкин и композитор П. И. Чайковский.